“Wil je een kopje koffie of thee” vraag ik? Verder was er nog niemand, “Koffie graag.” Zegt hij. Ik geef hem de koffie en vraag hem wat bestek te poleren. Daarmee ging hij dacht ik aan het werk maar een paar minuten later issie weg, foetsie, verschwunden.
Nou kan het aan mij liggen natuurlijk, ik merk dat ik minder populair ben dan vroeger. Misschien schrik ik jonge mensen wel af, vinden ze me eng, dat is best mogelijk! Want niet alleen jonge mensen vinden me eng, ook oudere. Ik hoorde van een populaire datingsite, dat je daar gratis een weekje kon proefdraaien, ik dacht waarom niet! En nu ben ik er al 4 dagen lid van en ik merk dat ik niet populair ben. Kan ook niet tussen al die verzorgde, het goed voor elkaar hebbende, lieve en niet onaantrekkelijke vrouwen. Ik val volledig buiten de boot, wie is er nu op zoek naar een onverzorgde, het niet goed voor elkaar hebbende, soms lieve maar absoluut niet aantrekkelijke man?
Nee, dat gaat hem niet worden. Zit erin dat ik de rest van mijn leven alleen blijf. Ho ho! Das niet waar, ik heb Sam! Die vind het niet erg dat ik mijn zaakjes niet zo goed op orde heb. Zolang hij maar, op zijn tijd, wat te eten krijgt en een knuffel vind tie het allang best.
Ik ben gelukkig, echt waar. Schrijf mijn niet altijd accurate stukkies en ga zo weer lekker koken. Wie weet kan ik zorgen dat ik het deze zomer iets beter voor elkaar ga krijgen. Zodat ik de winter kan overleven. De winter van ’24-’25, iets zegt me dat het een onvergetelijke gaat worden…
