Geef je iets meer aandacht door het er over te hebben of kan je het beter negeren? Als je elke dag een stukkie schrijft zodat je het over een jaar of 20 terug kan lezen om jezelf beter te kunnen herinneren in wat voor een absurde tijd we leefden, dan moet ik het niet alleen gaan hebben over Sam, of mijn eigen kleine uitdaginkjes. Althans das mijn reden om deze stukkies te schrijven. Er gebeurt zoveel om ons heen, ik probeer dat een beetje bij te houden. Zo lees ik af en toe eens een stukkie terug van een paar jaar geleden en dan valt me op hoeveel ik alweer vergeten ben, of hoeveel ik nog letterlijk weet. Voor veel mensen is de coronahoax al een vergeten hoofdstuk uit een slecht boek. Niet voor mij, ik heb mijn stukkies.
Ze was er gisteren ff geen nieuws buiten een oranjezee. Gelukkig zijn we daarvan af en kunnen we ons weer normaal gaan gedragen. Brood en spelen, aan beide ontbreekt het ons nog niet. Dat brood steeds duurder wordt schijnt ons niet meer te deren, we focussen vooral op de spelen. Inflatie is iets waar we om lachen, loonsverhoging of een nieuwe subsidie lost dat wel weer op. Geld is alles, geld is God, geld lost alles op.
Ik blijf opschrijven wat er om mij heen gebeurt en hoe dat op mij overkomt. Ik blijf genieten van het kleine waar ik mijn Heer in tegenkom. Niet om iets groter te maken of aandacht te geven maar om niet te vergeten. Sta op en herinner jezelf, daar gaat het om.
2 reacties op “11 juli 2024, het is een dillema, das waar.”
Ik had me stevig voorgenomen dat gevoetbal te negeren maar ben toch weer wat zitten kijken. Regelmatig met de gedachte: De wereld staat in brand en jan met de korte naam kijkt voetbal.
Ik heb wel bewondering voor je steevaste schrijverij. Elke dag een stukje, knap hoor. Je hebt heel wat meegemaakt lees ik, en dingen uitspreken en/of opschrijven is vitaal, dat weet ik uit ervaring. Schrijven vind ik ook heerlijk maar bij mij is het hollen of stilstaan.
Tis eigenlijk meer een gewoonte nu, net als poepen en plassen hoort een stukkie schrijven in de ochtend erbij🤠