Tsja, ben je een bijna ex-president dan persen ze er ook alles uit wat erin zit. En je hebt al bewezen dat je zelfs met 2 mondvodden op kan lopen dus dit buitenkansje kunnen ze niet voorbij laten gaan. Nog even in de spotlights om nog wat meer angst te zaaien en dan mag je met pensioen. Eindelijk, je verdient het…
En dan krijgen we misschien wel dit:
Persoonlijk denk ik van niet. Hier gaat toch geen Amerikaan op stemmen? Neeeee, maar ja kunnen ze dit passeren? Dat is de belangrijkste vraag als de tijd voorbij kruipt!
Hier gaan jullie binnenkort ook weer naar de stembus. Dit gaat niet lang goed. Het leuke is dat dan wat er nu zit demissionair wordt. Dat moet dan gaan samenwerken met ambtenaren en burgermeesters die niet met ze willen samenwerken. Dat wordt een zooitje maar dat is ook de bedoeling. Hoe groter de polarisatie hoe beter en wij laten ons gewillig voor het karretje spannen. Blijven meedoen om maar niet te verliezen wat we denken te hebben.
Nu hebben we ook veel, das waar. Er valt, op het eerste gezicht, zoveel te verliezen. Waar ik op het moment verblijf praat ik geregeld met drie mannen een jaar of 10 ouder dan moi. Drie gewone doorsnee mannen die zo verschrikkelijk veel bezitten dat ze het niet meer kunnen behappen. Boten verrotten waar ze bijstaan, de gigantische tuinen verwilderen, projecten blijven liggen. Toch zijn ze altijd druk en komen er continue nieuwe projecten bij. Gelukkiger worden ze er niet van wel drukker. Ze doen ook alles alleen. Als ik hulp aanbied dan zijn ze bang dat te accepteren. Iets, zomaar, voor een ander doen is verdacht. Nu zie ik er ook verdacht uit, das waar, maar hotseknots, wat een leven…
