Al moet ik zeggen dat ik wel een paar leuke reacties heb ontvangen, dank daarvoor. Het is me in de ruim vier jaar dat ik deze stukkies schrijf nog niet gebeurd maar gisteren dus wel. Ik had mijn stukkie geschreven en heb hem weg gegooid, was niet geschikt voor publicatie, nogmaals sorry.
Mijn stukkie van gisteren ging over mijn mede wappies. Afgelopen dinsdag mocht ik er, sinds lange tijd, weer een paar ontmoeten en dat is fijn. Het is fijn om jezelf niet constant te hoeven verdedigen voor jou kijk op de wereld al issie, volgens mainstream media en daardoor het merendeel van Nederland, nog zo fout. Dat je gewoon kan zeggen hoe jij het ziet en dat daar niet meteen tegenaan geschopt wordt. Dat je niet hoeft op te letten met je woorden, dat je niet te ver gaat voor het tere zieltje van de mens tegenover je. Het is fijn om even onder ‘gelijkgestemden’ te vertoeven al vind ik dat wel een kotswoord.
Wappies noemen elkaar vaak strijders, dat ben ik dan weer niet. Gisteren ging ik daar, in mijn stukkie, heel erg op in maar dat moet ik niet doen. Ik moet minder oordelen, daar moet ik aan werken en dat begint hier. Als ik wil dat er buiten mij iets gaat veranderen dan zal ik daar zelf mee moeten beginnen hoe moeilijk dat ook is. En moeilijk is het, ben nu al ruim een half uur met deze alinea bezig en ik kom er niet uit. Het lukt me nog niet precies op te schrijven wat ik wil zeggen zonder iets te zeggen wat ik niet wil opschrijven. Maar ik ga het wel leren, niet oordelen, ooit…
