Kon er niet van slapen. Daarom ben ik maar ff naar buiten gegaan en in mijn blote niks gaan zitten luisteren naar de stilte, die was namelijk oorverdovend. Er was echt niets te horen, wat vreemd is in Fryslan want het waait hier eigenlijk altijd. De nacht voelde zo zwaar toen ik daar zat, alsof er een dikke klamme deken over me heen lag. Wat een nare nacht, bah.
Het voelt nog steeds zwaar, er hangt zoveel gedonder in de lucht. Ik ben er echt moe van, alles kost moeite, het lijkt wel of de energie wordt weggezogen. Nu denk ik ook dat dat letterlijk het geval is, dat we in een soort luchtledige zijn beland van waaruit het moeilijk ontsnappen is. Een algemene acceptatie van lamlendigheid en we zijn pas net begonnen, dit gaat wat worden.
De ineenstorting van de westerse samenleving, we zitten er middenin. Terwijl dickie elensky number 5 knuffelt en hem weer 200 miljoen belooft staat geert in de rechtbank een proces te voeren tegen iemand die in Pakistan woont. Het kan aan mij liggen maar in mijn ogen is het een absurd theater, totaal krankjorum, als het niet zo triest was zou je erom lachen.
