Als klein Koertje moest ik met mijn handjes boven de dekens slapen, vandaag de dag leren ze, op de lagere school, hoe je een buttplug gebruikt. Was de wolf een gevaarlijk beest, tegenwoordig moeten we geloven dat het een schoothondje is. Niets is zo veranderlijk als de mens, zei mijn moeder altijd, ze had, zoals met zoveel, gelijk.
Angst, wij zijn bange, zielige, wezens. Niet in staat om ergens voor te staan. Binnen de kortste keren laten we ons overhalen om maar niet buiten de groep te vallen en alleen te staan. Nu moet ik bekennen dat het niet altijd makkelijk is om ergens voor te staan, dat vraagt om offers.
Het weigeren van het dragen van een mondvod koste mij een nachtje in de cel, maar wat nog veel erger was, heel veel uitsluiting. Veel winkels mocht ik niet in, vrienden en familie zagen mij als een gevaar en nodigden mij niet meer uit, zelfs kerken mocht ik niet meer in, de deur werd voor mij gesloten. Met alle macht wordt er gewerkt aan het collectief vergeten van die absurde, walgelijke tijd. Wat dat betreft is er in tweeduizend jaar niets veranderd.
