Categorie: Niet gecategoriseerd

Eigenlijk heb ik helemaal geen zin om er ook maar 1 letter verder aan te wijden. Nou 1 dingetje dan. Het blijkt dat de foto’s die gebruikt worden in de kranten oude foto’s zijn. Persoonlijk ben ik daar wel blij om nu we weten wie er vooral getroffen worden door deze vreselijke ziekte en waar de pokken zich bevinden bij deze mensen. Die foto’s hoef ik niet te zien.

Ondertussen bestrijd xi, in China, nog steeds omnicron. Sinds eind maart, nu bijna 2 maanden, verbied hij de inwoners van Shanghai, een stad met 26 miljoen inwoners, te leven. Ik vroeg mij af waarom Shanghai zo hard wordt aangepakt. Ook andere steden in China moeten af en toe in lockdown maar 2 maanden is wel erg extreem. Volgens de cijfers stierven er, vorige week, 3 mensen in Shanghai aan omnicron. De leeftijden waren, 87, 89 en 91 dat kan het toch niet zijn? Zerro policy ok maar 26 miljoen mensen opsluiten voor 3 doden gaat nergens over toch? Issie bang voor gezichtsverlies? Wat is zijn reden om deze mensen zolang op te sluiten?

Shanghai was de meest florerende stad van China, het financiële en industriële hart van het land. Waar Beijing het politieke hart is wordt in Shanghai het geld verdiend. Het was ook, voor decennia, de meest liberale stad. Als er in China al kritiek was op de partij dan kwam die meestal uit Shanghai. Tot niet zolang geleden bestonden er zelfs partij-kritische magazines en kranten in Shanghai. De mensen waren er vrijer dan in andere steden in China, een doorn in het oog van opperleider xi.

Even voor de record, xi is een vriendje van klausje die op dit moment in davos zijn feestje aan het vieren is. klausje is een bewonderaar van xi, als nazaat van een nationaal socialist kikt hij op dictatortjes. xi is bezig met een experiment in Shanghai, hij wil weer terug naar de tijd van de grote roerganger, maootje. De technologische vooruitgang in de wereld geeft hem de mogelijkheid de bevolking van Shanghai tot onder hun huid te controleren. Daar is hij op dit moment mee aan het experimenteren. Dat daarbij slachtoffers vallen dient, net als bij zijn voorganger, een Hoger Doel! Totale controle over miljarden mensen, World domination.

En klausje kijkt over zijn schouder mee, het Hogere Doel is iets waar meer wereldleiders en zogenaamde filantropen van dromen. Dat Hogere Doel hebben ze gekoppeld aan het bestrijden van allerlei zogenaamde maatschappelijke problemen om ons af te leiden van waar het werkelijk om gaat. Of het nu gaat om het klimaat, ras, geloof, virussen, gender of oorlog tis allemaal BS om dat Hogere Doel te bereiken. En verwende nesten die we zijn, laten we ons meesleuren in hun utopische droom. Hopend dat het ons huisje wel zal passeren. Geloof me, de enige hoop die ik ken is een hoop stront. Als wij onszelf niet gaan herinneren en op gaan staan dan gaat deze Grote Sprong Voorwaarts wel lukken. Er is geen prins op een wit paard, of een zoon van God die uit de hemel komt om ons te redden! De redding zit in ons, Jezus zit in ons. Sta op en herinner jezelf!

En we zijn pas net begonnen. De afgelopen 10 jaar is het aantal vluchtelingen verdubbeld, zegt vluchtelingenorganisatie unhcr. Ze vergeten erbij te zeggen dat het de aankomende 10 maanden gaat vertienvoudigen. 10 maanden? Nee zolang gaat dat niet duren, over 6 maanden zijn we wel zo ver.

Lezen jullie ‘The Economist’ wel eens? Afgelopen week stond er een artikel in over de aanstaande hongersnood. Dit x beperkt die zich niet tot de derde wereldlanden volgens dit gerenommeerde blad. Dat dat zo is beseffen veel mensen om mij heen zich ook wel maar toch dringt het niet tot ze door. Of nee, dat zeg ik verkeerd, toch willen ze het niet zien, willen ze er niet over praten.

In telegram groepen en op wappie sites wordt er wel over gesproken en zijn mensen zich aan het voorbereiden. Net als in davos daar praten ze er al een jaartje of 400 over. Gedetailleerd hebben ze hun plannetjes voorbereid. Niets wordt aan het toeval overgelaten. Ze weten precies hoe ze de massa moeten bespelen, dat mag ook wel na zoveel jaar. 1500 privéjets zijn afgelopen weekend gespot boven het Zwitserse plaatsje, 1500 puissant rijke oplichters die denken te mogen spreken voor 7 miljard bange verweesde individuen, losgeslagen van wie ze zijn.

Ik ga binnenkort weer beginnen met een podcast. De boodschap uit Het Evangelie van Thomas, van de Catharen en Zoroatrianisten begint voor mij steeds helderder te schijnen. Het herinneren gaat mij steeds beter af, maar nu heb ik ook geweldige leraren. Zo leert Willie de Zwaan mij om te gaan met mijn eenzaamheid. Geeft Sam mij les in nederigheid en laten Lizzy Meerkoet en haar man mij zien wat doorzetten is. En dan heb ik het nog niet over de kastanjebomen die mij ‘s nachts hun wijsheid toefluisteren, over moeder aarde die me houvast geeft als ik wankel van verdriet. Steeds beter herinner ik me dat alles 1 is en dat ik niet bang hoef te zijn.

Ze heeft bepaald wie staatsvijand nummer 1 is. Zij en haar ministerie hebben bepaald waar de meeste dreiging vandaan komt en op wie de hermandad het meest moet gaan letten. Even tromgeroffel, boemberdeboemberderboem: Moi, jawel lieverds! De blanke autochtone man is Nederlands grootste bedreiging!!!

Ze vermeld er dan nog bij dat die man geïnfecteerd moet zijn met het rechts-extremisme virus maar das natuurlijk kneedbaar. Want wat is een rechts-extremist? Nou, op dit moment wordt iedere boer, burger of buitenlui die het niet eens is met het narratief tot rechts-extremist gebombardeerd. Tegen de corona-maatregelen? Rechts-extremist. Anti rutte? Rechts-extremist. Ga je bij die heks van een kaag op bezoek? Hop de gevangenis in, je bent een rechts-extremist. Niet eens met wat er in het oosten gebeurt? Aaaaahhhh je bent voor Poetin dus dan ben je een RECHTS-EXTREMIST!

Links is goed! Hoe woke’r hoe beter! Traditionele normen en waarden zijn obsoleet. Het woord moeder heeft die gnoom, die zich president noemt in de US, uit het woordenboek geschrapt. Bearthing person heet een moeder nu officieel. Mag ik alsjeblieft een kotsbakje?

Je hoeft btw niet blank te zijn om een blanke rechts-extremist te zijn. 1 van mijn vroegere voetbalhelden zit al een paar weken in de gevangenis terwijl hij verre van blank is maar wel autochtoon. Dit omdat hij weigert mee te doen aan dit absurde systeem, omdat hij inziet dat het narratief wat ons wordt opgedrongen totaal krankjorum is. Dat de massa zich alleen maar conformeert omdat het bang is te verliezen wat ze denken te hebben.

Ik heb meerdere interviews gezien met Brian Roy, een integere en liefdevolle man die veel heeft verloren maar het mooiste wat er is gevonden heeft. Geen gevangenis, geen straf of opgelegd verbod zal hem doen wankelen, daar ben ik van overtuigd. Hij heeft gevonden wat ons mens maakt en dan ben je niet meer bang. Dan huil je alleen maar om de pijn die je voelt bij al die bange mensen die gaan verliezen wat ze denken te hebben.

Maar de tranen zijn bij mij wel op. Huilen heeft geen zin meer. Laat het maar komen. Het is een kwestie van tijd voordat ‘The Earth will Rumble under the Heels of the Angry Mob.’

17 jaar worden en ondertussen ook nog even examen doen in deze tijd! Ik geef het je te doen. Maar jij gaat het doen kerel! Daar ben ik van overtuigd, maak er een mooie dag van, doe de groeten aan alle mensen om je heen vandaag en weet ik hou van je…

Hier komt een waterig zonnetje door de bomen na een natte nacht. De ‘uitzonderlijke’ droogte is gelukkig voorbij. Sam vind het maar niks, hij heeft een broertje dood aan water. Nat gras vind tie helemaal niets. Verder gaat het hartstikke goed met mijn grote kleine vriend. Nou ja hartstikke goed, we hebben 1 klein probleempje! Sam heeft niets met rondlopende kippen. In Sam’s ogen is een goede kip een dooie kip die hij kan begraven voor later. En dat is met 1 van de 5 kippen dus al gelukt. Na 3 dagen vonden we haar pas, begraven langs de kant van de sloot. Das sws wel een dingetje Sam verstopt alles. Geef je hem een bot dan graaft hij een gat en pleurt dat bot erin. Lukt dat niet omdat hij binnen zit dan begraaft hij het bot onder mijn matras of dekens. Heerlijk gevoel is dat, als je je bed in kruipt, zo’n bot tussen de lakens. Ik moet er niet aan denken dat er binnenkort een dooie kip in mijn bed ligt.

Sam is ook zo ontzettend snel, andere honden die hij langzaam begint te leren kennen worden er moe van. in het begin proberen ze nog wel even mee te rennen maar er zijn al meerdere honden die er niet eens meer aan beginnen. Die komen dan maar op mij af lopen voor een aai over hun bol terwijl ze meewarig naar Sam kijken die als een dolle om ons heen rent. Ik herken zo veel in hem.

Zelf wordt ik, net als Sam, vaak meewarig aangekeken! Niet dat ik zo hard ren maar in de pas loop ik niet. Net als Sam verstop ik voedsel. Ik kan hem die botten, in mijn bed, dan ook niet kwalijk nemen. Die dooie kip is klote maar ik heb zelf het raam open laten staan waardoor hij erachter aan kon, waardoor hij ff kon ontsnappen. Dat gaat mij niet lukken, das zeker. Ontsnappen is onmogelijk…

Ik was gevraagd of ik een paar lieve mensen naar Schiphol wilde brengen. Stiekem heb ik misbruik van de situatie gemaakt en ben even langs World of Food gereden in de Bijlmer. World of Food is een oude parkeergarage ingericht als Foodhal waar mensen vanuit de hele wereld een klein standje kunnen huren om een eigen restaurantje te starten. Geweldig concept waar ik in het verleden graag even langs wipte om iets exotisch naar binnen te werken.

Het klinkt gek en het ligt waarschijnlijk aan mij maar het was geen prettige ervaring. Ten eerste waren er veel minder etenskraampjes dan vroeger, daar zal de ons bekende hoax wel aan mee hebben gewerkt, daar kunnen die mensen niets aan doen. Ten tweede is het aanbod ernstig gelimiteerd, Surinaams voert de boventoon, maar daar heb ik geen enkel probleem mee want ik ben gek op Surinaams eten. Ten derde, en dat was het onprettige, de sfeer. Waar ik me ooit ongelooflijk thuis voelde had ik nu het idee dat ik er niet welkom was. De hartelijkheid die er ooit hing is weg, een vreemde wantrouwende spanning is er voor in de plaats gekomen. Ik heb nog geprobeerd een praatje aan te knopen maar dat is niet gelukt. Man wat jammer!

Het heeft me bezig gehouden afgelopen nacht. Die wantrouwende sfeer overviel me echt. Misschien was ik er op het verkeerde moment, of ben ik te gevoelig. Ik kom tenslotte al een tijdje niet meer in horecagelegenheden. Voor de coronapas ging ik nog wel eens een biertje drinken om me erbij te voelen horen maar dat doe ik nu liever ergens buiten in de natuur, me erbij voelen horen. Vraagje! Was ik op het verkeerde moment op de verkeerde plek of voelen jullie die wantrouwende spanning ook?

Dat klinkt dramatisch maar ik ben er niet zo rauwig om. Het moet langzaam gaan leven en met 0 mensen bij de eerste kan het alleen maar beter gaan. Wie weet volgende week! Of na de zomer, elke woensdag, Samen Eten, voor wie Samen wil Zijn.

Na de zomer, nog een ruim een maand en dan begint tie. Het gaat een hete zomer worden. Sri Lanka is nu al officieel failliet. Sinds deze week zit het land, net als ik, in default. Politici worden uit hun huizen verjaagd waarna deze in de fik worden gestoken. Alledaagse producten zijn onbetaalbaar geworden of niet te krijgen. Wat doen mensen dan? Ze zoeken een schuldige.

Sri Lanka is ver weg. Dat zal hier niet gebeuren toch? Daarnaast zijn onze politici zeer betrouwbaar. Onze premier doet dingen die niet mogen volgens de regeltjes, das mooi niet? Dan kan het in ons k*tlandje niet stuk.

Hoelang nog? Hoe maak je er meer mensen van bewust dat er echt een mega verandering aan het plaatsvinden is en dat wij als mensen een taak hebben deze in goede banen te leiden. 2 jaar stukkies schrijven, van mijn kant, heeft iig totaal geen effect gehad. Er worden wel steeds meer mensen zich bewust van het feit dat het niet klopt lees en zie ik om me heen. Toch maakt dat me er niet gerust op. Wat ik vooral zie is meer verdeeldheid. Bewust gecreëerd door zij die aan de touwtjes trekken. Wat er om ons heen gebeurt is een geregisseerd toneelspel waarin de meeste spelers zich niet bewust zijn van hun rol. Hoe doorbreek je dat? Er is niet zoveel tijd meer…

Huiseigenaren zijn een ton rijker geworden en 10tallen GROTE nederlandse bedrijven spreken af dat ze netjes hun belasting gaan betalen. Alles gaat hartstikke crescendo, wat een feest!

Nu heb ik nooit economie gehad op de havo, al leek het me best een leuk vak. Economie is een bovenbouw vak en zodoende moesten we in klas 3 naar een proefles om te ervaren wat economie inhield. Tijdens het naar binnenlopen ging de economie leraar voor mijn neus staan. “Jij bent toch Koert?” Vroeg hij. “Ja, dat klopt” zei ik. “Dan is het vrij simpel! Jij neemt geen economie want je komt de klas niet in. Ik ben de enige leraar en ik heb genoeg over je gehoord. Daar heb ik geen zin an. De groeten.” Ik draaide me om, liep naar de soos en stak maar een jointje op, je moet wat…

Maar wat ik wel altijd heb begrepen van onze economie en wat met regelmaat in de krant stond was dat wij een open economie hebben en dat we daardoor errug worden beïnvloed door wat er om ons heen gebeurt. Dat schijnt veranderd te zijn. Je leest of hoort, in de reguliere pers, niets meer over bv de Duitse economie, of die in Griekenland, Spanje of Portugal. Brexit, herinneren jullie het nog? Hoe staat het met de UK?

Ik ben benieuwd wat er deze x verzonnen gaat worden. Na dat dramakind wat met het eurovisie songfestival meedeed en dat gekonkel over een oude man uit Grollo moeten ze weer wat anders uit de kast halen om ons af te leiden. Nog meer schandaaltjes over geile sterretjes die te jonge meisjes proberen te neuken wordt wat saai. Dat er D666’rs zijn die zich niet kunnen gedragen weten we nu ook wel. Nee het wordt tijd voor wat stevigers! Een aanslag of zo, iets grooots in Europa. Iets wat de oorlogsmachine nog wat kan doen oplaaien. We gaan het zien…

‘The Great Replacement‘ van de vrouw als moeder, van de vrouw als geheel. Womxn schreef een voormalig first lady in haar reactie op de heisa die is ontstaan rondom abortus in de US. Een paar rechters willen de wet veranderen zodat het niet meer landelijk geregeld is. In Amerika is abortus big business, tis een geweldig verdienmodel. Je verdient aan de abortus en aan wat je eruit haalt. Dubbelop verdienen, wie wil dat niet?

Zoals jullie weten heb ik een tijdje op een cruiseschip gewerkt. Op de QE2, in die tijd een bekend schip. Niet zolang hoor, man, wat was dat hard werken voor heel weinig geld. In Miami belde ik met mijn vriendin in Nederland en ze vertelde me toen dat ze naar het ziekenhuis was geweest voor een abortus. Ik zal de plek waar ik toen stond, in die haven in Miami, nooit vergeten. Dat moment staat in mijn geheugen gegrift.

Ik wist er helemaal niets vanaf, mijn vriendin was 10 jaar ouder en had me niets verteld over haar zwanger zijn. Dat ze deze keuze had gemaakt snapte ik heel goed, onze relatie was er niet 1 die eeuwig stand zou houden, ze zou er zeker alleen voor staan. Toch greep het me aan, daar in die gigantische haven in Miami. 30 jaar geleden, raar idee.

Womxn. Disney verwelkomt kinderen niet meer met ‘Hello, boys and girls’ dat is niet genderneutraal. Dragqueens bezoeken lagere scholen om kinderen te vertellen dat ze niet hoeven te kiezen of ze meisje of jongetje zijn. De wereld op zijn kop.

‘The Great Replacement of the Humxns’. Onderscheid is not done. Aangesloten op het www bewandelen we het pad van ‘The Ministry of Truth’. Wat recht is is krom, wat goed is is fout. Dit moet stoppen, verdomme dit moet stoppen…

Bij elkaar was het een indrukwekkende stoet. Via telegramkanalen hield ik bij waar de enthousiaste en gedreven deelnemers zich bevonden. De tocht duurde de hele dag waardoor ik helaas niet meekon, das niet te doen voor Sam, zolang in een auto. Vorige x reed ik met Henk mee die zijn auto ook dit x weer had opgevrolijkt voor deze tocht. Ik kwam hem vaak tegen in de vele filmpjes die door mensen langs de weg werden gepost. Echt jammer dat ik er niet bij was.

Einde van de dag hoorde ik de toeterende wagens Leeuwarden weer binnenrijden. Toevallig liep ik net met Sam buiten. Iemand zei: “Heeft Cambuur weer gewonnen?” “Nee, die hadden al gespeeld” zei een ander. “Tis een demonstratie van boze Friezen” zei ik. “O? Daar heb ik niets over gehoord? Zal dan wel op het nieuws komen vanavond, toch?

Nee dus, nergens, niets, nada. Zelfs de Leeuwarder Courant verspild op zijn site geen letter aan deze tocht. Meer dan honderd, versierde, wagens rijden in optocht, met gemiddeld 40 km per uur, door 3 provincies om hun ongenoegen kenbaar te maken en nergens vind je er iets over terug in de landelijke pers. Wat een schande. Als 10 opgeschoten kinderen met gekleurd haar en tatoos in een boom klimmen om een fabriek of varkenshouderij te sluiten staat de landelijke pers er in vol ornaat. Onafhankelijke journalistiek? Laat me niet lachen…

Man man wat ben ik er klaar mee. Tis ongelooflijk hoe we worden gemanipuleerd. Wat heb ik een grafhekel aan het journaille, waar zijn de echte journalisten gebleven? Hoelang nog voor dit kaartenhuis instort? Waarom doen mensen dit? Hoe komt het dat we zo bang zijn te verliezen wat we denken te hebben? Zijn we in staat onszelf te herinneren? Hoelang doen we hier nog aan mee?

Tijd om de laatste plantjes in de grond te zetten. Kheb niet veel ruimte meer, ik ben al bang dat ik de kolen te dicht op elkaar heb gezet. Man, wat worden die dingen al groot! Volgens mij moeten ze nog wel een paar maanden voor ze klaar zijn. Ben benieuwd hoe ze smaken:-)

Ik maak me zorgen om de boontjes. Die hebben het zwaar gehad. Zo’n verhuizing vanuit de kas naar de volle grond gaat ze niet in hun kouwe kleren zitten. Daarnaast zijn er al 4 plantjes volledig opgevroten door de slakken. Kheb er nu eierschalen en wat zout omheen gestrooid, op hoop van zegen!

Naar aanleiding van mijn stukkie gisteren kreeg ik wat vragen over hoe ik dat zie, praten met elkaar. Ben daar de afgelopen uren veel mee bezig geweest. Het lijkt zo makkelijk, maar in deze volledig op zijn kop gegooide wereld is het niet zo eenvoudig, dat besef ik me terdege.

Praten, ervaringen delen, onszelf proberen te herinneren. Vooral dat laatste is iets wat mij ongelooflijk intrigeert. Alles draait in mijn ogen daarom. Alleen lukt me dat niet, hoeveel ik ook lees of probeer te begrijpen. Om mijzelf te herinneren heb ik jullie nodig, heel veel van jullie om onszelf te kunnen zijn. “The Laurel will turn green again” daar zullen wij voor moeten zorgen. Door onszelf te herinneren. Daarover moeten we praten, toch!